Sigaraya Başladığım Gün

Sigaraya başladığım gün
Nedenini bilmeden içtiğim o ilk dal
Nereden bilebilirdim ki
Bâki bir yoldaş olacak bana.

Hava soğuktu,
Yüreğim buruktu falan.
Yalan dolan olmuş yaşamak.
"Bana ne amına koyayım" dedim
"Bir dal versene."

Ellerim üşürken ısıtır diye miydi
Ya da
Boşluğa düşerken doldurur diye mi
Altımdan akıp giden o hiçliği?
Bilemedim, içtim.
O zamanlar ciğerlerim bayram etmezdi,
İçime çekemezdim, öksürürdüm.

Şaştı kaldı yanımdaki iki kişi.
Birisi sigarayı veren çocuk,
Öteki eski bir dost.
Çok eski de değil de
Laf olsun işte.
Kafamda kurduğum evrende
Rastgele bir prenses.
Herkes sultandı o günlerde.

Devrik sultanın soyu kurumuştu.
O ve ondan sonrası artık yoktu.
Ben de ütopyamı evirip çevirdim.
Kimine göre korkunç bir safsata
Bana göreyse harika bir rüyaydı.
Rüyalarda yaşamayı öğrendim o gün,
Bahtsız bir piç gibi sigaraya başlayarak.

Ne kadar salaktı sigara içenler.
Bir salak da ben olsam ne olurdu.
Salak değillermiş.
Bana ne amına koyayım demek
O kadar da zor değilmiş.

Anlamsız iç çekişmelerim
Ülkenin hâlinden de beterdi.
Ekmek kaç para, mazot ne kadar?
Bana neydi?

"Şu kız ne güzel lan, yürüsem mi?"
Mal.
Kimse beni anlamazdı.
Klişe.
Farklı olmak farzdı o zamanlar.
E n'oldu?
Bi bok mu oldun?
Yo.

Öğleden sonra saat beş,
Hava kararıyor o zamanlar hemen.
Kasım.
Ben de kasım gibiydim işte!
Aydınlık ve sıcak görünen bir gün gibi
Ama aslında soğuktum ve
Çabuk gömülürdüm karanlığa.
İşte o zaman daha da soğurdum.
Halbuki önümüzde kış vardı daha.

Sigaraya başladığım o lanet gün
İnsanlara farklı bir gözle bakmaya başladım.
Karar onaylandı, kuruldan geçti,
Kaldırımlar, sokaklar, otobanlar ne ki
Koca evren bana dar geldi.
Kızlar çıkarmış ayakkabılarını dans ediyor,
Oğlanlar oturmuş onları izliyor,
Fahişeler ölüyor,
Pezevenkler gülüyor;
Bunları gördüm.

02.08.23