Sigara İçenlerin Felsefesi Şiiri - Ezgi ...

Ölümle yüz yüze
Sohbetli toplantı
Yalnızlık saati
Çalmış kapıyı
Yıkıyor rüzgâr sığınakları
Şimdi düşünür durur
Uzakta ona düşman olan yârini
Hayatın anlamsızlığını omuzlarında taşır
Bu yükü onun sırtlanması gerekiyordu
Ve hiç gocunmadan her gün bu yükle gezer
Sigarasını sessizce içer
İçinde çığlıklar varken susar
Dumanlar aşkının ismini yazar
Sorsanız kimsenin tanımadığı kişi
Yalnızlık durağında oturur
Hayatın anlamı üzerine kendisiyle konuşur
Yüzünü aynalarda görmek istemez
Çılgın bir gülümsemeyle sarhoş olur