Sigara Şiiri - Halit Korkmaz

Tenimi ve terimi, içimi ve dışımı,
İğrenç kokutan sensin…
Dişimi dudağımı, dilimi damağımı-
Akşam sabah kanatıp
Beni korkutan sensin…
Artık bilgi dağıdır, bilip ölmek çağıdır,
Tahlil verip ardından kansere çarpan sensin…

Teşhis kulakta patlar, ağızın tadı kaçar,
Ölmek belki kurtuluş, şimdi sürünen sensin…
Önce cerrahi keser, dikişler üçer beşer!
Artık açıktan değil, gizli tüttüren sensin…

İçme !
At bu zehiri,
İçini hep çürüttün, kanattın zevâhiri !
Cerrahiden biyopsi, biyopsi patoloji-
Örnek yeterli değil, yeniden ver biyopsi,
Her evrede bir dua eksik etmeyen sensin…

Küçük tip hücrelerin sebebi hep sigara!
İçip içip ardından derdine derman ara…
Canını cânânını, dostunu yârânını-
Hayretlere düşürüp her an ağlatan sensin…

Tiryaki !
Cerrahiden bu kadar,
Sonuçlar biraz aksî...
Bir konsültasyon ile
Haydi ‘kemoterapi’ !

Doktorlar perakende, ilâçlar karaborsa-
Haftalarca serumu damardan alan sensin…
Tümöre ilâç gider, çoğu sende hülâsa-
Saçı, kaşı dökülüp şakulü kayan sensin…

Tiryaki !
İyi değil kroki !
Ümitsiz olma sakın-
Şimdi ‘Radyoterapi’ !
Hangi hücre hastadır, hangi hücre sağlamdır,
Kimin umurunda ki, ateşte yanan sensin…
Ameliyat öncesi, ameliyat sonrası-
Tümör küçültülecek git gel Konya ovası,
Fermuarlı yarası her an kanayan sensin...

Tedaviler sonlandı moraller sıfırlandı,
Faciayı yaşayıp ümitsiz kalan sensin...
Şerbetli doğan beden zehirle noktalandı-
Hayatta iken ölüp toprağa giren sensin...

Tiryaki !
Bu tedavi sonrası
Geçerken musallâdan yaparlar bir telâfi…
Tiryaki !
Böylemi olacaktı...
Hakkını helâl eyle çok üzgünüz illâki !