Şimdi kalkıp canıyla yargılanan bir Canan ile
baş başa bırakabilirsin beni.
Getir, önüme dök; cümle elemi, kederi, sitemi...
Parmak uçlarımda başla infaza.
İstemem öyle yasa, hâkim, avukat, jüri...
Dilindeki bir kelimede suçum edilir muhafaza...
Hülyalara işte bugün gerek yok!
Bütün kirini dökebilirsin berrak nehirlere.
Bilmezsin balıklar ve kılçıklar,
yağ bağlayacak kirlerinle.
Benim ıstıraba değmemiş ellerim,
Söyle şimdi neden uyuşuk?
Neden baş başa kaldığım, bin asırdır
sevdasını taşıdığım Canan tanık?
Oysa herkes onun bir medyum olduğunu bilirdi
ve ben korkardım.
Yalnızlık denen ömrün kabuğuna çekilirdim,
uzaktan ta uzaktan bakardım:
"gizlice ve ürkekçe ya görürse" diye.
Gamzeleri araf boşluğu...
Tanrı'm bu nasıl bir iştir ki
tutanaklardan akan yazılar solu
..........
..........
Kayıt Tarihi : 6.10.2019 15:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
