Sıfırın altında seviyorum seni.
Eksilerin içinde, hep sen eksik.
Yüksek rakımlarda daha da düşüyor ağlama noktam.
Derecesini gözlerinin ısısına ayarladığım gözlerimde,
Sensizliğin sarkıt ve dikitlerini biriktiriyorum.
Ve birince derece deprem bölgesi bozkır yüreğime,
İsminin fay hattını çiziyorum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta