her şey yokken hiç vardı
...
yaşadığım evler
şahidim duvarlar
yıkıldı
adım adım gençliğimi ezdiğim kaldırımlar
altında kaldı
bastıkça çatırdayan
taş
baktıkça ağrıyan
kalp
sustukça ağırlaşan
söz
benim
sanırım başlamak için en iyi yerdeyim
tutma
sıfırdan yüze çıksın şiirim
su yüzüne
gök yüzüne
gül yüzüne
bağırsın sesim
gitme
değil kal
muş gibi yapma
konuş
karış karış karış hayatıma
en çok yarına
hep daha yarına
kal
değil yaşa
beni nefesinle yaşatırcasına
tastamam teslim olmuşcasına
yaşa
değil yürü
yazılan şiir
yaşansın için
harf harf dolan satırlarımda
yürü
değil koş
uykunu depremler kaçırmış gibi
cennetin davetini duymuşsun gibi
koş
değil dur
otağını zamanın tam kalbine kur
usul usul
aşk diyen sesime sokul
incinmiş ruhların şifası budur
...
Yıldıray CoşkunKayıt Tarihi : 6.3.2017 01:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kimi zaman şiirdir şiir yazdıran https://youtu.be/pD_h7SiEZ2I
![Yıldıray Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/06/sifirdan-yuze.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!