Kurtuldu kınından
Şöyle bir savruldu kalem
Havı değer değmez oldu keskinliğinin
Bırakmadı
Pılını pırtısını
Bağışladı hepsini de
İpek böceği sabrıyla ilmeklendi her imge
Ne var ne yok hepsi
Dokunmak için doldu şiire
…/ Usul usul yürümek ve sarılmak var
Ve söndürmek var esinin ateşini
Aynadaki görüntüsünü öpmek var
Doya doya…
An öteki anlarla
Hece öteki hecelerle
Büyüye büyüye tekin aktı sonralara
İlkyaz acıları kulaçlayıp geçti cebelitarık’tan
Köpüklendi içimiz dışımız
Hep bağırdık durduk
…/ Öfkeyle uyanmak ve yürekten saldırmak var
Ve yok etmek var kokuşmuşluğu ve düzenbazlığın kodlarını
Çeliğin sesini batırmak var döşlerine
Kana kana
Şöyle bir savrul be kılıç
Kurtul kınından
Yediği çanağa tükürmenin hesabını sor
Ortalıkta kol gezen o… çocuklarından
Keskin değil senden kalem
Sensiz edilmiyor…
…/ Bütün kuşlardan bütün çiçeklerden
Ve bütün zeytin dallarından
Ve öksüz,yetim çocuklardan
Ve doğmamışlardan
Kırkbin kere
Peşinen
Özür dilenmiştir.
Ne diyem başka ne bilem…
yirmiekimikibinonbeş
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 20.10.2015 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öyle masada durduğu gibi durmaz ki?
Nasıl 'edebiyle' durmuyorsa o 'o.... çocukları', oynaşırız kalemle, nesi tutar bilinemez, batar bir yerlere!
'Nabzıma baktım' şimdi.. Bayağı yüksek seyrediyor.. 'Ölü bedenlere' biraz aktarsam mı?
Çokça tebriklerim Kardeşimi...
Kutluyorum, şiir dolu, dost-şair yüreğinizi..
Daim olsun dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..
Arkamızda kalan yollarda ayak izlerimiz kanlı,
arkamızda kalan yollarda ulu uyumları aklımızın, ellerimizin, yüreğimizin,
toprakta, taşta, tunçta, tuvalde, çelikte ve pılastikte.
Kanlı ayak izlerimiz mi önümüzdeki yollarda duran?
Bir cehennem çıkmazında mı sona erecek önümüzdeki yollar?
1
Çocukların avuçlarında günlerimiz sıra bekler,
günlerimiz tohumlardır avuçlarında çocukların,
çocukların avuçlarında yeşerecekler.
Çocuklar ölebilir yarın,
hem de ne sıtmadan, ne kuşpalazından,
düşerek de değil kuyulara filân;
çocuklar ölebilir yarın,
çocuklar sakallı askerler gibi ölebilir yarın,
çocuklar ölebilir yarın atom bulutlarının ışığında
arkalarında bir avuç kül bile değil,
arkalarında gölgelerinden başka bir şey bırakmadan.
2
Bir şehir vardı.
Yeller eser yerinde.
Beş şehir vardı.
Yeller eser yerinde.
Yüz şehir vardı.
Yeller eser yerinde.
Yok olan şehirlere şiirler yazılmayacak,
şair kalmayacak ki.
Ne mi bu şimdi... bilmem... Öylesine işte... Şiir, şiir çağırdı, çağrıştı.Ne diyem...
Ve yok etmek var kokuşmuşluğu ve düzenbazlığın kodlarını
Çeliğin sesini batırmak var döşlerine
Kana kana
Şöyle bir savrul be kılıç
Kurtul kınından
Yediği çanağa tükürmenin hesabını sor
Ortalıkta kol gezen o… çocuklarından
Evet...Kurtulmuş kınından kalem.Kından çıkmış kılıç gibi. Az kesmiş, finaldeki özürde adı geçenlerin yüzsuyu hürmetine... Elindeki ister kalem olsun, istese kılıç. Korkak alıştırmayacaksın arkadaşım... Verdiğini doyuracak, vurduğunu öldüreceksin..Ama... İşte bütün düğüm o amada...
Kutluyorum öğretmenimin vatansever yüreğini, güçlü kalemini içtenlikle... Hislerime tercüman olmuş.Nicelerine... Sevgim, saygımla...
TÜM YORUMLAR (6)