Sıfır Şiiri - Yusuf Toprak

Sıfırım ben…
Anlamı olmayan koca bir yuvarlak.
Ne kadar yürüsem de başa dönen,
İçi bomboş.

Rakamlarımsın sen,
Lakin hepsi değil.
Birsin, teksin çünkü.
Sensiz benim bir anlamım olmadığı gibi,
Seninde bensiz değerin yükselmez.
Daha düzgün çizilen, içi karanlık,
Sıfırın yoksa tabi,
Benden habersiz.

İki olma hiçbir zaman,
Olamasın zaten benim için.
Dedim ya birsin çünkü.

Başka sıfırlar iki olmanı isteyebilir,
Hatta üç, dört…
Ama ben uzar giderim yanında,
Sen dur!
Önüm de öylece sessizce.
Ama arkamda değil…

Tamam, kabul nereye
Kaybolurum ben o zaman.
Biz oluruz tek değer,
Ama gel yeter ki.

Ben böyle bir yuvarlak,
İyi çizilmemiş…
Yuvarlanmayı bilmeyen,
Başıboş bir sıfır.
Anlamsız, değersiz.
Gel olur mu?
Gel…

(17- 05- 2013)