Şifam.. Şiiri - Esra Hakan Karadağ

Gülüşünde saklı bir cennet ikramı var,
Öyle serin, Öyle inşirah..
Her bakışında zamanın ipleri çözülüyor kirpiklerinden
ve ben, sonsuzluğun eşiğinde cenine üflenen bir ruh gibi ürperiyorum.
Öyle huzur, Öyle refah..

Şifam;
Her sabah senin adınla şükrüme süzülüyor,
Güneş bile varlığının selamını getirerek doğuyor.
Rüzgarın bile kıyısında senin sesin var,
Dalgaların köpüğünde senin dokunuşun.
Rengarenk yapraklarıma şavkın düşüyor..

Bilir misin,
Bana seslenişine benzemeye çalışırken güller utancından daha da kızarıyor.
Gökyüzünde gece kendini kara sanırken, senin gözlerindeki çeşmi siyahın derinliğini görünce renkten düşüyor..

Ben sende buldum hem yarayı, hem ilacı
Yüreğimin çatlayan taşlarını avuçlarınla yoğurdun,
"Benden geçti" diye adlandırdığım bütün heveslerimden sarıp sarmaladın,
Kokunla mutluluğun iksirini ciğerlerime sızdırıp beni sevmeye,
Bir ömrü hibe ederek bir yüreği beklemeye inandırdın, şahlandırdın..
Bir insanın nefesi diğerine can olurmuşta habersiz yaşarmışız bugüne kadar..

Senin ellerini tutmak kışın ortasında baharı yakalamak gibi,
Denizin dalgalarında kıyıya ulaşmak gibi,
Hem sığınak Hem özgürlük gibi..
Ellerinle çizdin yolumu,
Ellerinle aydınlattın karanlığımı,
Ben seninle idrak ettim, Aşkın sadece kalpte değil esas ruhun derinliklerinde yankılandığını..

Ve ben sana her dokunduğumda bir sonsuzluğa daha inanıyorum.
Çünkü senin yüreğinde Allah'ın aşkı var,
Bütün varlığınla şifa sunan o gizli sır var.

Sen başlangıcım, sen bitmeyen yarınımsın
Sen hüznüme tebessüm, kederime şifamsın.
"Bunca zaman ne kattın heybene?" diye sorarlarsa
Veladetimin en güzel cevabısın..

28.08.2025
Esrarengiz..✓

(Veladet: Milat, Doğum, Doğuş)
(Çeşmi siyah: Öz Türkçe ve Osmanlıca'da En Koyu Renk, Karagöz)
(Şavk: Işık, Parlaklık, Yansıma)