Şifam sensin Şiiri - İlyas Gültekin

Nihayetinde, boran yelleri üfürüyor kırık dallarımın acıyan yaralarına..
Dermanı yokun üstünde..
Kızıl bir sancı sarıyor senden boş kalan yanımı...
Aramayı bıraktım, şifam sensin..

Gelmesin kimse mezarımaa istemem..
Yeşermesin toprağımda tek ot tek çiçek..
Yağmurdan gayrı ıslatmasın mezar taşımı...
Dua istemem kimseden şifam sensin...

Gönlüm yorgun, yüreğim darda...
Özlem oluk oluk gözlerimden kanar...
Ciğerim pare pare közlerde yanarda..
Serinletmesin poyrazlar, şifam sensin..

Dertler bülbül, sözler devrik figanı sensin..
Karın üşütüğü tepelerimin sıcağı sensin..
Dolu, zemheri, Üzerime kıyama gelsin..
Gözüm korkmaz yarim..
Güneşim sensin.. Şifam sensin..