Şifa Gözlerin Şiiri - Yusuf Kılıç 4

ŞİFA GÖZLERİN

Ayın ondördümü günden mi kopmuş
İzanı kül eder, ahu gözlerin
Mevlam her zerrene ayrı nur katmış
Dünya servetini değer gözlerin

Bakışın ahengi çözülmez bir sır
Izahı ne mümkün, biçaredir dil
Cennet bağlarından kopmuş gonca gül
Manadan bilene ferman gözlerin

Dilinde bir tat var acıda desen
Dokunsan gül açar, toprağa değsen
Önüme seç diye dünyayı sersen
Milyon kez fezayı değer gözlerin

Domdom kurşununda yok böyle tesir
Bir yarım bakışla eylersin esir
Tamı yarım eder, yarımı küsür
Eritir dağları, silah gözlerin

Kara gecelere saçarsın ışık
Gönül muhabbette, kör kütük aşık
Gül ile goncadan süzme karışık
Bin pare yakutu değer gözlerin

Acıtsan yoketsen kırıpta döksen
Her halde ahenk var, diyemem noksan
Simanı düşümde görmeye kalksam
Derin uykuları böler gözlerin

Tacından tahtından geçirir inan
Nice sultanlara diletir âmân
Cümle sevdalının bulduğu gümân
Biçare Yusuf'a, şifa gözlerin