Sidikli Ayşa Şiiri - Hüseyin Aktaş

Sidikli Ayşa kırk yıldır bu dünyada
üstü başı hala aynı, teni soldu biraz
elleri nasır yumağı diken artığı bir tablo
ayaklarında caniği hala yakmakta
Sidikli Ayşa kırk yıldır bu dünyada

Anasından uzaktı elleri, koca ninesiyle yaşardı
Minik çığlıklarını ve ağlayışlarını
biberonda çayla bazen şekerli suyla bastırırdı
sahte memelerle ana göğsünü yaşar
titrek dudaklarında kaynardı ruhu
Sidikli Ayşa ağlayışını rüyalarında uyuttu

göğüsleri göründüğü vakit elbise altından
Sidikli Ayşa Yavrum kelimesini duydu
Amca niyetine sarıldığı adamdan
korktu utandı minik yüreği şaşkınlıkla
Hayat buysa ölmeliydi hayyalleri bir çırpıda

gerisi malum sonra,

Bir gence aşıktı on beşinde
ne aşkını delikanlı bilirdi ne de kendi
gördüğü vakit çeşme başından geçerken
gözyaşını doldururdu kovasına
Sidikli Ayşa kırk yıldır yaşamakta aşkıyla

Şimdilerde bir kocası iki bebeği varmış
ağlarmış su başına her gittiğinde
kovası hayalleriyle dolarmış da kimse görmezmiş
o hala aşkı yaşamakta ve öldürmede her gece başka yatakta
Sidikli Ayşa hala bu dünyada