Şiddeti öldürmek için Şiiri - Cevat Çeştepe

kimseye dönük bir yüzü yok ki içimdeki şiddetin.
gizlenmiş yarasalar sadece,
gece görüyor gözleri.
yollarını, ay a dönerek buluyorlar yüzlerini
ve ağaçlara küçük çentikler atınca
yapraklar dökülüyor.

duyduğum hiçbir gözyaşı sesi
dindiremiyor içimdeki bağışlanmış öfkeyi
bir taşa tekme atıyorum mesela
denize düşüyor kendinden ve çaresizce
sonsuzluğa dağılan halkalar oluyor
umursamaz, sessizce.

bütün şiirlerimi meydana döküyorum, üç kuruşa
adı bir şeyden vazgeçmek değil
belki boyum biraz daha uzar diye.
daha yüksekten bakabilmek, biraz kuşbakışı.
büyüyebilmek gibi.

ah canım, biliyorum büyümeden ölmüyor şiddet…i.