Sicilleme III Şiiri - Ozan Bindebir

Yırtık büyük tutmaz yama,
Yüklenirsin her gün zama…
İnsanları sanma âmâ;
Görür millet düşer gama.
Müdahalen var yaşama,
Orta Çağ’a her aşama…
Akıl hocan şer ulema,
Sözlerime sakın kızma!
Başkanlığın bile çakma,
Tam bir asrı böyle yakma!
İyi denmez her adama,
İnsanlığa kuyu kazma!
Omuzlardan söküp sırma,
Zulüm eden insan olma!
Küçülüyor her gün lokma,
Hakkımızı yeter çalma!
Bin lira bir kilo kıyma,
Bu milletin ahın alma!
Her yaptığın işin saçma,
Başımıza işler açma!
Sana rehber olmuş dogma,
Kandırırım sakın sanma!
El sözüne kulak asma!
Kaybedersin takar tasma.
Güvendiğin üç-beş yosma,
Kendini bu kadar kasma!
Tükürerek kinin kusma!
Demesinler sonra “lama”.
Aynı şekil aynı şema,
Sağlık dersen durum koma…
Aynı konu aynı tema,
Ne anamal ne de nema.
Demokrasi adı anma!
Şahit buna yer gök semâ.
Ne depremler ne de Soma
Unutulur sanma sima!
Hak yerini bulur ama
Göm kafanı şimdi kuma!
Bu toprakta çoktur puma,
Artık sana yoktur mama.