Sıcak Buğu Şiiri - Süheyla Altınkaya Turan

SICAK BUĞU

*Başkasına hiç bir şey bırakmadan
Sadece ensede biriken derin kesik tanır acıyı*

Zaman çağıldıyor!
Ömrümü talandan bir ayinle biçmeden önce,
Çölde kırlangıç sürüsü
İsyandan dumanlar
Issızlık sürüsüyle
Kapı önlerinden akan yollarda
Usulca büyütüyor gözlerimi.

Bir sonbaharın gidişini
Avuçlarımda yıkıyor gölgeler,
Kışın gelişine
Sıcak bir buğu düşürerek ceplerinden.
Ve ölüme gidiyor
Ufkun sararmış rengi
Son lahikasını bırakarak yüz çizgilerime.

Bir ikindi vakti,
Düşüyor güller ateşe
Gülüşümü söndürerek
Kıyısında boğan
Derdest edilmiş sokaklarda
Siyah taylar yelelerini
Takıyor yenilgilerimi asmak için.

Korkudan uçuklamış
Düşsel dudaklarına
Dağ başı kuytusunda
Bırakıyorum kırgın bir çiçek.

Yangını üfürecek rüzgar
Uykumu yiyen güveleri mi büyütecekti
Son bir gül daha düşerken karanlığa
Bağrımda açan ıslanmış çocuğu
Hangi poyrazın elleri
Çamaşır ipinde kurutacaktı.

Süheyla Altınkaya Turan