Sibel Arslan Şiirleri - Şair Sibel Arslan

Sen ben de kimseye
Benzemeyensin aslında.
Varsın
Dokunulasın
Ama yabancı.
Tensin

Ben bir eylülüm aslında
Sarı sıcak
Kavrulmuş yapraklar arasında
Azıcık Yeşil kalan
Bir tutam çim misali.
Ben bir eylülüm aslında

Hangi acı yakar canını
Ve üşütür bedenini
Ölüm gibi.

Kimi gidenler hiç gitmezmiş aslında.
Yüreğini sevgi ile  örer ve oracığa bırakıverirmiş.
Gidenler hep varmış aslında.
Kalpte yüzde dilde
Ve bakmasını biliyorsan eğer
Baktığın her yerde.

Herkes siz
yapabilmektir,
Seyrine daldığın YER.

Kendine ihanet ettiğini düşünürsün ya,

Omuzlarımda artık yeller esiyor
Kafamdakilere paralel.

Hangi mezara sığar artık

Bir hüzün sarmalının içinde
Kadın olmak.
Ne kadar zordur bilir misiniz?
Bırakmıyorlar ki yaşasın herkes gibi.
Hiç sordunuz mu mesela.
Neden? Ağlar.

Hayat,
Hata yaptığında bunlardan ders almandı
Tam olarak.
Haklı oluşlarında bile mutlu olamazsın mesela,
Acı bir hüzün olur
Sevinemezsin sanki

Güneş battı batacak
Baktığım yerler kırmızıya yakın
Maviden uzak.
Birazdan gecenin karanlığı düşecek
Yaydan fırlayan oklar gibi
Üzerime üzerime.

Kadın olmalı mesela
Öyle korkusuz
Cesur yürekli.
Canını canı için
Düşünmeden feda edebilmeli.