Eski antik yunan tanrısı Titanyanus okyanusları aşıp büyük aşkı Elaymus'u bulmak için devrim yapmıştı.
Ülke kaosa sürüklenmiş, caddeler kan çarkıyla dönüyordu.
Bir gün Titanyanus halkını büyük meydana toplayıp onlara kısacık bir söz söyledi:
"Duydum ki büyük aşkım Elaymus feci bir şekilde öldürülmüş düşman tarafından.
Ben de aşka yenilmişim hiç yetişememişim." dedi ve sarayına doğru muhafızlarıyla birlikte yola koyuldu.
Halktan bir kadın, tanrı Titanyanus'a seslendi: "Ey yüceler yücesi okyanusların tanrısı! Nereye gidiyorsunuz beni bırakıp? "
Titanyanus ve muhafızlar şaşkınlıkla döndüler, ki bir kadın sfenksi cansız ama konuşan!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta