Karnındaki karanlık manolyanın
Kimseler anlamadı kokusunu,
Acıttığını kimseler bilemedi
Dişlerinle sıktığın aşk kuşunu
Binlerce Acem tayı uykuya yattı
Alnının ay vurmuş alanında,
O senin kar düşmanı göğsünü
Kucaklarken dört gece kollarımla.
Bakışın tohumların solgun dalıydı
Alçılar, yaseminler arasından.
Aradım vermek için yüreğimde
O fildişi mektupları her zaman diyen.
Her zaman: acımın bahçesi benim
Gövden her zaman, her zaman şaşırtıcı
Damarlarının kanıyla dolu ağzım,
Ağzın ölümüm için söndürdü ışığını.
(İspanyolca'dan Çeviren: Ülkü Tamer)
Kayıt Tarihi : 22.2.2005 01:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve Selçuk Bekar Bey in bir yorumuna takıldım. Şöyle demiş;
unutmadan, gazel konusunda size hak verdim. Sayfama astığım çeviride de değiştirdim. Şunu aklıma getirdi: Endülüs Emevilerinin sekiz yüz yıl saltanat sürdüğü bir yerde gazel formunun bir şekilde kalmış olması çok şaşırtıcı olmayabilir
Sevgili Bekar , Lorca nın bizzat Divanneh isimli kitabı var. içinde Casidda
Ve Gazella olan şiirler var
Yani demem o ki, Sadece form değil bizzat kelimelerde aynen duruyor İspanya’da
TÜM YORUMLAR (29)