Sezilgen Şiiri - Akın Akça

Taşıyamadığım şeyler için sorumlu olma
Cesaretim yok, (Esaretim yok,
Başaramadıklarım için) bir zerafetten ince
Dokusu, çorak, kel-kokuşan-oluşumlar’ın;
Salgın-bir vaha, ‘adı geçen-saygın bir çöl’de:
Ama, en az bir kere, denemeli;
‘Sayısız aşındırdığın-tozlu yollar’da
Ve -‘başardığını, tatbik edince’.
Kem bir göz’ün, cılız atış’ı oklar’ı;
Kaçırdığınca iken, tortuları:
Işıtır bataklığı, yakamoz böcekleri -
Böcekleri ışığın, tarlası çeltiğin;
Verimli nadas’ı, beklentinin …
Ki uğurudur, uğurböceği; zar atışı’nın, süzülen
: Kelleden önce, denize bacakları daldırış’ın.
Bir destek, bir eşik ve sonra başkaldırış;
Sulandırılmış tek katre’sine;
Somut, katı, yağmur dokunmayan’ın.
Esareti halkalarının zincirlerin, bağlı olan kayalara;
Böcekler çıkarır, itişe kakışa
… Yarıklardan! sezilgen -
Dünden öte, yakın bu günden.
Fısıldamasan rüzgara, dağların karakterinde;
Demek var, görmediğini okyanus ya da çöllere:
Çelikten ince alaşımlar örter, ne ki var;
Soylu damarları, barındırmayan pullu tacı.
Peki, kını ne der kılıcına, cepte taşınan;
Bu ortamda, “ben, göğe kaldırıldım mı? ” der:
Ama, velhasıl, veryansın eder, diye “yeter! ”
Sürmek için, durmamak.
Kuleye dokunduğunda, onlar orada:
Böceklerden oluşma bir çakıl taşı kumsalı,
Yekpare karanlıkların çatısı olduğu;
Düzmece-tutunan, -Çanakkale’ye..
-Uçurumların-kenar sekmesi’nde.

*

Değişmeyen mağaranın; iki dağ damladı, içine
… ‘Aynı, gölgeli göl beneği’nin ve sarardı
Filizlenmeye, ‘baş veren bir kelebek;
Şafak ışıltısı altında -bir sağanak, güneşli
-‘Zaten, hep orada duran’ın.
Ve güneşle birlikte yükseldi, koza:
‘Yarı ömrünü tüketen’e, bir vefa borcu.
Mutlu: ‘örümcek ağı’ aradı -
Diğer yanda, kelebekse