Döktürür gözlerden yaşı
Atar yangın, kora ölüm
Dertlendirir nice başı
Açar türlü yara ölüm
Kâh baba alır kâh oğul
Sönmesin umudun, dinmesin aşkın
Cihana dirliği getireceğiz
Şaklaban birazcık daha oynasın
Bu filmi yarıda bitireceğiz
Şeytanın ocağı sönecek elbet
Sen asumanda yıldızdın
Sihirsiz büyüleyen
Büyüsü çözülmeyen
Benim yıldızım
Çok uzaklarda yaşayan
Uzaklarda parıldayan
Ab-ı hayat gibi girdin kanıma
Senden başkasını sevemem artık
Bütün benliğimle bağlandım sana
Senden başkasını sevemem artık
Karanlık geceme doğan ışığım
Helal ise doldurduğun
Aş dağıtan kazanı sev
Doğduğun değil doyduğun
Çöl de olsa Fizan’ı sev
Gözetme kıştan baharı
Şiir…
Kalpten dile akan nehir.
Ummanında dalgalanır her bir şair
Rıza Tevfik’te hasrettir, Necip Fazıl’da hasbihal
Nazım’la hürriyettir, Mehmet Akif’le istiklal
Çamlıbel’de vezindir, Orhan Veli’de serbest
Tufanlar koparken susuz zihnimde
Sel akar üstünde, altı kuraktır
Boğulur idrakim sorgu dibinde
Götüren derine sığ bir meraktır
Yol versem kemiren kuşkularıma
Babanın çiftliği mi kime ne veriyorsun
Ey küstah, ey şımarık amerikan çomarı
Bitin mi kanlandı ki niye kaşınıyorsun
İyi bilir bu millet ‘’sarı öküz’’ tımarı
Yaptığının yanına kalacağını sanma
Türeyerek çoğaldık yirmi dört koldan
Altaylara uzanır boyumuz bizim
Asena’yla yol aldık Ergenekon’dan
Oğuzlar’dan yayılır soyumuz bizim
Bahar gelir toplanıp meclis kurulur
Üç kıtada destan yazmak
Eseridir Türk olmanın
Su olup ateşe sızmak
Gereğidir Türk olmanın
Karanlıkta nur misali
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!