Unutmak mümkün mü gittiğin anı
Yüreğim yerinden söküldü o gün
Sanki dizlerimin çözüldü bağı
Boyunum eğilip büküldü o gün
Kışlara büründü yazım, baharım
Tün vakti gecenin şavkı düşünce
Diz çöker önünde bütün gururum
Bilinmeze giden seyyah olurum
Götürür uzağa binbir düşünce
Salya sümük yaşlar karışır kana
Sılamın hasreti çöktü içime
Gurbet beni azad eyle gideyim
Gençlikten beyazlar düştü saçıma
Gurbet beni azad eyle gideyim
Gözümde tütüyor dağı taşları
Ey gönül portemin sôl anahtarı
Ey sevgi bahçemin yaşam pınarı
Sen döküp saçarken aşk kırıntısı
Topladım peşinden tüm parçaları
Alıp verdiğim nefeste
Zülfüyare dokundurup
Ayar verdim üstü kalsın
Yarası olan gocunur
Gücenen aynaya baksın
Üstüne binildi diye
Güzel çirkin doğulur da
İnsan olmak kolay değil
Zengin fakir olunur da
İnsan olmak kolay değil
Bulunur safı, halisi
Adem ile Havva’dan geldik hepimiz
Bir alâktan çoğaldık atamız aynı
Yüzsün ayrı sularda gemilerimiz
Gidiş aynı menzile, rotamız aynı
Bir ebettir nihayet sorguladığın
İçimde kasvetli viran duygular
Sanki terk edilmiş şehir gibiyim
Vurmuşum acının dibine kadar
Tersine akan bir nehir gibiyim
Geçmiyor geceler, doğmaz sabahlar
Daralır göğsüm, nefesim
Yine seni düşünürüm
Hiçbir şeye yok hevesim
Ben hep seni düşünürüm
Gün dolanır gece çöker
Sağcı imiş solcu imiş, sana ne bana ne
İnsanca yaşanmaz mı hep beraber el ele
Ülkesini sevenler, hıyanetlik edenler
Bu iki ayrımdadır işte bütün mesele
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!