Sezen'e Şiiri - Harun Doğan

SEZEN...
Sezen, bir ırmak misâli gönlümde coşup gezen.
Aşkıyla çağlayûben, şu bendimi aşıp gezen.
Leylâ misâli kalbimi, gönlümü çalıp gezen.
Senin âşığındır bu garip, mâşûkumsun Sezen.

Aşk sensin, tîr-i aşkınla bu bendeyi kahreden.
Cânımın cânânısın, şu kalbime akıp gelen.
Bu bendeni bekletmen, cân hâlimi mahveden.
Senin âşığındır bu garip, mâşûkumsun Sezen.

Hâlim sana malûmdur, mahveder beni terketmen.
Sultanımsın, kalb-i derûnumda mekân lutfeden.
Zihnime, kalbime,her zerreme sonsuz hükmeden.
Senin âşığındır bu garip, mâşûkumsun Sezen.

Garip Aşkî meftûnundur önünde dize gelen.
Derd-i aşkından dâimâ perîşân olan inleyen.
Geceleri ağlayûben, sultânından dileyen.
Senin âşığındır bu garip, mâşûkumsun Sezen.