Uzandım yatağıma.
Aklıma yine sen geldin.
hangi bir gecede
aklıma gelmedin ki?
Kendimi sorgulamaktayım.
Ama cevap hep ayni kaldı.
Yalan & Gerçek Arasında Kalan Bir AŞk
Rastlantıydı onların tanımaları. Kader desek belkide daha doğru olur. tanıştıklarının ilk dönemleri çok iyi iki bir dosttular. Ama dilleri ve gözleri çok ayrı konuşuyordu. O ilk görüşte sevmiştin engelli kızı. Tabi ki engelli kız da ilk görüşte sevmişti. Fakat engelliydi. Hayat koşulları kızı aşka engelliyordu. Aşk kanunları engelliyordu onları. “birisiyle berabersen, başkasıyla beraber olamazsın” diyordu. Zaten kız icinde ayni şey geçerliydi. Ama gene de onu sevmek den vazgeçemiyordu. Birilerinden saklanıyormuşçasına her gece gizli gizli sabahlara kadar konuşur, gülüşür sonrada bir sessizlik olur ve de hallerine ağlarlardı. Durumları çok vahimdi. “Hayra & selamete erer inşallah sonumuz” diyorlardı. Oğlan kızın engelli olduğunu bildiği halde sevdi, bekledi, bağrına bastı. “Helalimsin benim” deyip ne kadar açı çekse de kızı bekliyecegini söylüyordu. Kız da inanıyordu. çünkü oda beklemesini istiyordu. Oda mutlu olmak istiyordum. Ama onu mutlu edebilecek bir tek kişi vardı bu dünyada, oda 'O'ydu. Bu durum kız icin çok ama çok açıydı, ama onu taparcasına seviyordu, ve de “Onunla” evlenmek istiyordu. “Onunla” hayatinin diğer kısmını geçirmek istiyordu.
“Bizim ilacımız zaman” deyip ona teselli veriyordu genç kız. Onu ayakta tutmaya çalışıyordu. Fakat bu çok kolay değildi, ama baska bir şeyde yapamıyordu, elinden gelen sadece buydu. Sadece onu teselli etmekle yetiniyordu.
“ Seni onunla görmek beni her gün yıkıyor “ gibisinden cümleleri hemen hemen her gün söylüyordu. Ama genç kız eli kolu bağlı bir şekilde kadere bırakmıştır her şeyi. Sanki önceden biliyormuşçasına, yada kızın icine doğarcasına bir şeyleri bekler gibiydi. Yaşadıkları gizli aşk, aşk kanunlarına aykırıydı, biliyordu, ama gene de olar seviyeli bir şekilde arkadaşlıklarını sürdürmekteydiler. Ne kadar eskiden sevdiği insani sevmesem de, onun duygularına saygı gösteriyordu ve de onun duygularıyla asla oynamayı düşünmüyordu. Düşünemezdim zaten. “Daha zamanımız var, az daha bekle” gibisinden yanıt veriyordum ona.
Gururunu çiğneyip bu duruma zorda olsa katlandı. Seviyorsa baska bir şeyde gelmezdi elinden.
Yemin ettim ben aşka,
Sevmeyeceğim başka!
Seni sevdim de ne oldu?
Hüsran ile son bul du
Oldum ben bir şaşkın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!