Sezâi Yorgun Artık Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Kıymet bilmeyenlerle sınanıyorum
İnsânım ben yorgunum, lisânda yorgun
Hâl hatır bilmezlerle kınanıyorum
Sabırda yorgun artık sebatta yorgun

Kimseler kimselerden bir günâh almaz
Günâhkar gecelerde hiç sabah olmaz
Haksızlığa sessizlik hiç mübâh olmaz
Adâlet yorgundur kabâhatta yorgun.

Başımıza konan kuş muş gitti bitti
Üstümüze düşen iş miş bitti gitti
Yazı kovaladıkça kış bitti gitti
Baharda yorgun artık şubatta yorgun.

Seyrettim âlemi hepsi türlü türlü
Kimisinde bir acı kiminde türkü
Tohum düştü yere kalkmıyor bir türlü
Toprakta yorgun artık bu Martta yorgun

Arkadaş incindiyse kalbin dilimle,
Ödeme yapayım mı vicdân eliyle
Baş edebilirmisin sen bu deliyle
Sezâi yorgun artık Muratta yorgun