Yalnızlık,
fedakarlıktır.
Sırf başkalarının hayatının içine etmemek için yalnız kalan insanlar tanıdım. Anlatamadılar,
anladım;
anlatamadım.
Korkardım söylemeye
gözüne kaçmakta olan kirpiğin
sallanışını.
Susar öylece sana bakardım.
İzlerdim sonra
gözlerinin sulanışını..
Gözlerimde hep aynı telaş,
bavulunu toplamış damlalar
uğurlanmayı bekler.
Bilmezler ki
boşa bakan gözlerim gibi,
kimsesizler...
Korkmuyorum ölümden
Belki mutluluk ölümden
Hayatta neye mutlu oldun ki bilemezsin ölmeden…
******** ********** *********
Kapı arkasında unutulmuş anılarımın her ne kadar bir kopyası bulunsada hafızamda, içeri girebilmek için bir ÇİLEngire ihtiyaç duyulmakta...
Büyüdün artık aşk. Sana gerçekleri anlatma vakti geldi sanırım...
Adını ilk koyduğum zamanı hatırlıyorum. Önceleri ne olduğuna karar verememiştim. Küçük bir kalbim vardı. Yerinde duramıyordu. Sığdıramıyordum hiçbir yere. Anlattığımı hatırlıyorum arkadaşlarıma; aşk dediler. Aşk olmalı bunun adı. Ve karar verdim, aşk olacaktı. Aşk oldu. Aşk olsun çocuk, aşk olsun.
Aşk büyüdükçe, bende büyüdüm onunla. O hep aynı kaldı oysa. Büyüdükçe uzaklaştım ondan. Büyüdükçe, sığmadık birbirimize. O küçücük kalbine kocaman acılar sığdırmıştı. Ben ise kocaman kalbime küçücük mutluluklar.
Öleceksem
Saat 5 i göstermeli
Mavisi düşerken gökyüzünün
Güneş denizle birleşirken ufukta
Turuncu bir renk alır ya hani her yer
İşte o zaman ölmeliyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!