Sezai Güler Şiirleri - Şair Sezai Güler

İnsanlar vardı insanlarda kaybolan
İnsanlar vardı birbirinde hiç yok olan
Kimi kara kimi buz, kimi ses kimi sus
İnsanlar vardı beni sende, seni bende bulan
Ve bir sen vardın, kimi barışık kimi küs
Bir sen vardın seni bende, bizi sende yok sayan...

Allah insanı yoktan yaratmış
Her kula bir can vermiş, benim canıma sen katmış.
Allah insanı yoktan yaratmış
Her göğse bir kalp koymuş, benimki sen diye atmış.
Allah insanı yoktan yaratmış
Her bedene kan salmış, benim damarımda sen akmış.

Biraz sen, biraz sen, biraz sen, bu sabah tam da böyleyim
Sadece seni özlemek, sevmek olsun bugün işim gücüm
Evet, sevdan olsun istiyorum siftahım, Allah bereket versinim...

S.Güler-1.11.2016

Sus ve işini yap, içimdeki aşkı öldür
Sonra istersen kahkahalar atsın cellatlığın
İstersen canını aldığın gibi ağla hüngür hüngür...

S.Güler-14.9.2019

Ağlamak
ve her damla ısıtır insanı derinden.
Ağlamak
ağır aksakta olsa
ısıtır, soğuk yayılırken içine teninden…

Bugün de ben tatil verdim kendime ey hayat, takvimleri de irdeleme
Olamaz deyip keyfimi kaçırma boşuna, takmıyorum ki, hiç üsteleme
Geceden koca bir yaz güneşi çizdim gökyüzüme, yanına da ay dede
Aralarına sayısız yıldız serptim, her biri ayrı renk, her renk ayrı sihirde
Toprağı mavi boyadım, suları yeşil, gökyüzünü de mora kaçan pembe.

Islık yarışı yapmak vardı şimdi zamansız rüzgârla
Issız, ruhsuz, savrulgan bir Çorlu sabahında esen.
O toz kaldıran asi çocuk olacaktı sokak aralarında
Ben ellerim ceplerimde, adımları kaldırım süpüren.
Islık yarışı yapmak vardı şimdi zamansız rüzgârla
Onun ıslığında şarkısızlık olacaktı, benimkinde sen...

Şimdi gözlerimde hayalin var kalbimde özlemin
Ilık bir bahar yeli gibiydi ömrümden gelip geçişin
Mevsimler dört döner geri gelirler peşpeşe bilirsin
Ama sen kaç güze saklandın, üstüne kaç kış üşüdüm
Ruhum buz dağına gömüldü, bir güneş olup dönmedin
Isrardan muaftır aşk, zaten zorla olan o aşkı kim ne etsin

Gözlerdeki bakışlar
İSTANBUL HATIRASI fotoğrafları gibi
sararmaya ve silinmeye başlamışsa;
Usta o zaman işte
o zaman oyuncak araba sevinçli
kamyon şambrelli ve deniz kokulu

İstanbul İstanbul değil gibi bugün
Hem tepeleri bir eksik hem kalan altısı ruhsuz
İstanbul sanki hasta sanki süzgün
Hem kayıkları küreksiz hem martıları balığa çulsuz
İstanbul mutsuz bugün, anladım üzgün
Hem kapıları kilit açmış hem de suikasta kapı kulsuz...