Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
İmadeddin Nesimî, daha çok Seyid Nesimî mahlası ile tanınan, 14. yüzyılda yaşamış Azeri ya da Türkmen Hurûfi divan şairi. Azerbaycan Türkçesinde ve Farsça divanların yanı sıra Arapça şiirler de yazmıştır.
Kaynaklarda doğum yeri ve tarihi hakkında yeterli bilgi bulunmadığı gibi araştırmacıların çalışmalarında da farklı bilgiler vardır. Doğum tarihinin 1369-1370 yılları arasında olduğu tahmin edilmektedir. Azerbaycan'ın Şamahı şehrinde, İran kaynaklarına göre Şiraz ya da Şirvan’da, 16. yü ...
Seyyid Nesîmî’ye: Derisi alınan ama sözü ölümsüz kalan o büyük bilgeye
O bir halk şairi değil yalnızca,
bir kelam dervişi, bir söz mürşididir.
Tenini bıraktı, sözünü asla bırakmadı.
Dizeleriyle değil,
dizlerinin üzerine hiç çökmeden yaşadığı bir ömürle konuştu.
Seyyid Nesîmî;
Enel Hak dedi, çünkü:
Hak onun içindeydi.
Tanrı’yı gökte aramadı,
insanı anlamadan Tanrı’yı anlamayacağını söyledi.
Sözleri için değil,
fikri için dara çekildi.
Ama onun derisini yüzdüklerini sananlar,
aslında insanlığın vicdanını sıyırdılar.
Ve biz bugün hâlâ o sesi duyuyoruz:
“Ben bu cihana sığmazam…”
Sana selam olsun Nesîmî,
kendi özünü tanıyan insanı kutsal gören ulu ozan.
Senin sözlerinle dara çıkanlar çoğalıyor,
ama darağacı yetmiyor artık onları susturmaya.
Haydar Güner
Önceki şiirlerin tarzı ve kullanılan kelimeler farklı