Seyyaha Döndüm Şiiri - Mehmet Cihat Üstün

Çevirdin bir anda benden yüzünü
Çaresiz el açıp Allah’a döndüm.
Razıydım çekmeye her dem nazını
Fecre hasret kalmış sabaha döndüm

Gerek aradım seni Kaf Dağında
Gerek bekledim sevda durağında
Elimde resminle aşk sokağında
Kapı kapı gezen seyyaha döndüm

İzine rastlanmaz aşk kumsalında
Yok böyle gurur Leyla masalında
Kuru bir yaprağım ömür dalında
İntihara hazır silaha döndüm

Yıllar sonra beni andığın zaman
Pişmanlık içinde yandığın zaman
Gelip kapıma dayandığın zaman
Dudaklarından kopan eyvaha döndüm

Yıllar yıllara mezar olduğunda
Yüreğinde tutuşan âha döndüm
Bu aşkın vebali sorulduğunda
Omzuna çöken bin günaha döndüm