Çünkü, bu gün günlerden kanto.
Kesiktir dizeler ve dahası,
Denizleri pisletmiş, boğulan arkadaşlarımın çığlıkları.
Ben limanlara güvenmem oysa,
Yıllarca bozukluklarımı beat kuşağı yazarların kabanlarında aradım.
Ne gezerdi kaban.
Cepleri de hepten delikti zaten.
Peki bu güzel adam da kim?
Hala ayakta bira içiyor.
Altın dövülmüş çocuklar ki:
Haftalardır bestelediğim ağıtları okuyor.
Şakaklarında intihar karası,
Hep bir kaçıp gitsem şimdi ayaklanması ötüp ötüp dururken bağrında.
Ben ki üç gündür intihar etmedim.
Sen desende o, ben olamam.
Gözlerim müsait, geç.
Yeryüzü hâlâ kapalı.
Yıllarca kendimi ıslak rahiplerin tılsımlarında aradım.
Kaşım, gözüm, kıçım, başım;
Çükümden de hep utandım.
Olsa olsa kayalıklarda sevişir bu ihtiyar, yalnızca.
Ve şimdi bam telleridir ki boynuna dolanan umarsızca,
Cezası yoksunluk krizleri olan kentlerde, marihuana olmalı biraz da.
Kayıt Tarihi : 29.10.2025 22:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!