en büyük açmazımdı
yuva yapmam
(c) ins anlara yakın,
su sıçratışlar,
hevesli ib-adet...
kör zamanı
karşıdan karşıya geçiren
dilenciyim,
'daha acınaklı benden,
daha yürek burkan,':
dizip irili ufaklı mazeretler,
sözümle dokunup dokunup göz çukurlarına,
bırakıveriyorum
ortalık yerinde hayatın...
bir politik gelip apansız
alıveriyor altına.
iki tanıdık sima cenazesinde
akrep ve yelkovan...
yuvaya dönüşüm salya sancı...
ellerimde sızan kızıl anlar zamanın
-en acınasıyım artık/daha vurun bana…
başlıyor dökülmeye
di(l) lendiğim yere
gözyaşı sadakaları...
ırmak oluyorlar gri köpüklü,
arıtıyorum haki zehirlenmişliğinde ruhumu...
Kayıt Tarihi : 10.6.2005 10:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ferit Coşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/10/seytantersi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!