Şeytanların Dansı Şiiri - Hasan Özçelik 2

Hür dünya taş gibi, sağır mı sağır,
Komşuda yangın var, bağır ha bağır,
Kuvvet adaletten, ağır mı, ağır,
Devletler yıkıyor, beş iblis gâvur.

Öyle dans eder ki, anlaşılmıyor,
Günahları asla tartışılmıyor,
Irakta(!) da olsa baş edilmiyor,
Kirletti dünyayı, temizlenmiyor.

Silaha, kurşuna ‘bahar’ dedirtip,
Zulmü ‘demokrasi’ diye belletip,
Ülkeleri parça parça eritip,
Ne lanet senaryo, bu yeni tertip.

Dünyayı aldatan iblisi beşti,
Toplam sayıları binleri aştı,
İnsi şaytanlara diğeri şaştı,
Kutsallar çiğnendi, ne hale düştü.

Hangi şeytan daha hünerli sence,
İki bacaklılar muallim bence,
Her ülkeye takıyorlar bir kanca,
Reçete yazıyor binlerce gence.

Her renk şeytanlarda savaş sebebi,
Her değer renklerde nifak sebebi,
Her şey kendi için, bilmez edebi,
Müttefik olsa da düşman ebedi.

Karda gezer, izi belli etmezler,
Dumanlı havayı hiç terk etmezler,
Kavilli döğüşü hissettirmezler,
Körpe kuzu yerler, asla doymazlar.

Çakallar, tilkiler pusuda boy boy,
Adlar farklı amma, kökleri bir soy,
Bu sözü unutma, bir kenara koy;
Zamanla tükenir; dünya, ülke, köy.

Karşı çıkmak, herkes için zor gibi,
Amaçları ülke yutmak bal gibi,
Aç katırlar gonca gül bulmuş gibi,
Metot farklı, hedefleri bir gibi.

Şeytanlar zulmünü yeterli görmez,
Mazlumun çektiği çileyi bilmez,
Derim ki; Allah var; takmağa değmez;
Eşkıya dünyaya hükümdar olmaz.

Ne yazayım, ne söyleyim bilmem ki,
Dünyayı aldatan öyleler var ki;
Vicdan yoksa insan neler yapmaz ki,
Elden gelse bir dakika durmam ki.

Çaresiz gibiyim, ben ne yapayım,
Şerrinden kaçayım, diller dökeyim,
Söz anlar mı, yine de bir bakayım,
En son çare, bir taş da ben atayım.

Hasan Özçelik
(21.05.2019, Isparta)