Şeytanları Beslemek Şiiri - Simya Kömür

Ağlamak istemiyorum
Kaybetmek istemiyorum
Gözyaşlarım beni terk edemez, etmemeli
Duygularım benim değil, hiçbir zaman olmadı
Gözyaşlarım sadece insanlara sebep verir
Onlar sadece beni küçültür
İnsanlar karşılarında beni görmez,
Onlar yalnızca haklı olduklarını görür
Onlar hep söylemiş, uyarmışlardır
Kul af dilemezken onlar cezalandırır,
Sanki tanrının elçileri gibi
Onlar için soldayımdır hep
Sol nasılsa hep günahları taşımıştır
Yediğim yemek beni değil şeytanlarımı besler
Yazdığım her hece bir karabüyüdür
Sol omzum sadece kara kutumdan ibarettir
Kalbimi temiz tutmam gerektiğini söylerler
Ama oda soldadır
Kirden varolanı nasıl temiz tutabilirim
Bana sadece gözyaşları vaad eden yerde nasıl gülümsememi beklerler
Beyaz tenli olunca ruh gibi olurum peki onlar neyden varolurlar?
Ruhu olan tek ben miyimdir?