Gecenin ayazı üşütürken teni,
yakamozu vururken ay'ın denize
en çıplak haliyle günahlara soyunur gece apansız.
ßirden ßulutlar aşka gelir kıskanır yanan tenleri,
yüreklere su serpercesine döker ßirikmiş özlemlerini toprağa,
yağmur toprakla iç içe geçince mis kokar her yer.
O koku kışkırtır, ßaştan çıkarır,
şeytan sevgililerin teninde nößete durur.
Kan ter içinde kalışlar şeytanla raks ediştendir.
ßir ßakarsın yağmur ßiter gökkuşağı ßelirir
melekler mucizevi ßu aşk için semaya yönelir..!
Kayıt Tarihi : 15.2.2010 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)