Şeytanın kapısında olmayalım uşak!
Nefsimizin beline bağlamayalım kuşak!
İnsanı aziz eden aklımızı alalım başımıza,
Yüreğinde sevgi olanlara açalım kucak.
Şeytandan kaçabildiğimiz kadar kaçalım!
Merhametlilere gönül kapılarımızı açalım!
Bırakalım gurur ve kibiri bir kenara,
Alçak gönüllülükle etrafımıza güzellik saçalım.
Şeytanın hileli oyunlarına gelmeyelim!
İman kalesinin duvarlarını delmeyelim!
Sevgi harcına manevi duygularımızı da karalım!
Zalimlerden olup hiçbir kulun hakkını çelmeyelim!
Binmeyelim şeytanın dolu dizgin giden atına!
Tutunalım Allah’ın veli kullarının zatına!
Zamanı gelince kalacak her şey burada,
Asla özenmeyelim onun bunun yatına,katına!
Şeytan ihya olur şayet galip gelirse,
İnsan pişman olur aklı selim düşünürse,
Allah’ın ipine tutunur tövbe eder o an!
Cennetin güzelliği gözlerinin önüne gelirse.
Şeytanın oyunları saymakla bitmez,
İman gücü olmazsa ona hiçbir güç yetmez.
İçebildiğimiz kadar içelim iman şerbetini,
Aleve dönüşürse iman kıvılcımı sönmez.
Şeytanın oyunlarındandır pireyi deve etmek,
Saygı değer insanlara husumet besletmek.
Kabe kadar kutsal olan kalbi,
Biz insanlara bile bile onu kırdırtmak.
Şeytan bırakmaz bizlerde huzur,
Kulluk ettikçe artar yüzümüzdeki nur.
İnsanların gelip geçtiği yollara varsa gücün,
Gönül hanları, gönül köprüleri kur.
Şeytan uyumaz daim uyanıktır,
Ona uyanların yürekleri yanıktır.
Kim örneğini görmek isterse,
Çevremizde yüzlercesi bize tanıktır.
20/042007
Kayıt Tarihi : 22.4.2007 10:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!