Şeytanın Çocukları Şiiri - Ahmet Çelik

Bir anneden babadan insan gibi doğuyor
Bu ilmi nerden alıyor şeytanın çocukları?
Faka düşene kadar hep hal hatır soruyor
Tek pille şarz oluyor şeytanın çocukları.

Mastır yaptığı okul iblis akademisi
Her türlü iklimlerde çölde gider gemisi
Sanki amazon nehri hayli yüksek debisi
Aramadan buluyor şeytanın çocukları.

Bize genel bakışı kara yazı tahtası
Sel önünde akarken koca kütük latası
Rakip ovalanırken yoktur asla hatası
Gönle korku salıyor şeytanın çocukları.

Sultan koltuğu onun herkes köle ve avam
Sadakatle yürürken çok yücedir der davam
Uyanık havyar yerken benimse boştur tavam
Her mekâna dalıyor şeytanın çocukları.

Yıkıldıkça kalkarken çizgi film karakteri
Beleş yaşamak varken hiç sevmez alın teri
Firavun nemrut hafif beterin de beteri
Şimdi derin soluyor şeytanın çocukları.

Yüz bin yıllık serüven anlatmakla biter mi?
Gör emeklerken bile atasından beter mi?
Daha mektep ilkinde altı kıta yeter mi?
Her çevreye doluyor şeytanın çocukları.

14.11.2017
Ahmet Çelik