k’andilimde kadınsal ışıltın, yanışlarını sunar bahtıma
sensizliğin senfonisinde dilsiz şarkılar söylenir yadıma
incelmiş sızının damla arasında beni bulur nemli gözlerin
tükenişin göçmen bülbülüme gülünü uzatır,
kırmızılığın zen olur, anbeanların sessizliğinde
beni gördüğün ilk günün zamanı dolanır içime
sever ağlarım, bekler ağlarım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var