Seytan Vadisi / Ermenistan

Nasirli ellerim, hatirlamazmiyim hic, bu yorgunluk:
onca emek, onca hizmet, onca endise duygusu,
izin verin kendini taniyarak büyüsün güller.

Agir bedenim, saklayabilirmiyim hic, bu sakinca,
bu zulüm, bu kanli ekinler,
bu etrafi yüreklerden örülü mezarda buharlasiyor sözüm.

Yorgun dizlerim, özlemezmiyim hic, yillar ötesine dönüs;
Asiligin derin izi var bizim alinlarimizda,
huzurlu degil -kim olur ki- dagi tasi zulüm kokan bir vadide.

Yalniz ruhum, istemezmiyim hic, gökkusaklarinin mevsimini,
midyelerin balina asklarini, memesinden zemzem suyu dagitan anneyi, bir düsü ve bir gülüsü,
yalniz kalmis ruhumda sabir yesermis bir hasat günü yaklasirken.

(15) Seytan Vadisi/Ermenistan

(Ucurumun Sesi adli siir kitabindan)