Şeytan Gayretli Şahsım Endişeli

Şeytan gayretli, nefsim dost, şahsım endişeli,
Nefsimde hep egemen, daima hep lanetli…

El açarım Rab’bime, günahlar işlenmesin,
Fitneler kaldırılsın, nefisler temizlensin...

Kullar günah işliyor, batıl tebrik ediyor.
Cennet unutuluyor, günah sevdiriliyor...

Günahlarım pek çoktu, nefsimi temizledim.
Rab’bime tövbe ettim, ruhumu güncelledim…

Önce çevrenden arın, şeytanını kayırır,
Şahsımın derdi nefsi, çünkü Rab’den ayırır...

Batıldaki dostluklar, çok ısrar edicidir,
Hak’tan ayırtıp Rab’den nefret ettiricidir…

Batıldan ayrılınca, hakikat bulunuyor,
Aldanmak ve harcanmak, artık mazi oluyor…

Hakikati tatmamış, Rab’bi anlamamışım,
Batılı Hak zannedip tekrar kandırılmışım…

İki yol var bilirdim, nefse zor gelen doğru,
Nefse hoş gelenler, şeytanın bâtıl yolu…

Şeytan aklın düşmanı, yolunu doğru sanır,
Batıla davet eder, hakikatteyim sanır…

Şimdi yolum doğrudur, ruhum Rab’bimi bilir,
Takıl bana diyen yok, şeytan haddini bilir…

Dost zannedilenlerden, fersah fersah kaçarım,
Onlar davet etmeden, Rab’be davet ederim...

(1992)