Şeytan Anlatıyor Şiiri - Tekin Bekar

Heyhat, heyhat Ümmetin saadeti nerede sanırsın?
Ben şeytan, sen ümmetin için nasıl ferah duyarsın?

Ben,onların kan mecralarına girerim. Etlerine karışırım.!
Ama onlar, benim bu halimi göremezler bakarim şaşırırım.!

Onların tümünü azdırırım, cahillerini ve alimlerini.!
Ümmilerini ve okumuşlarını Facirlerini ve abidlerini.!

Hasılı, bunların hiçbiri elimden kurtulamaz dayanamam.!
Fakat Allah'ın halis kullarını Evet, bunları azdıramam.!

Bilmez misin? ya Muhammed, bir kimse ki, parayı sever.!
O Allah için bir ihlasa sahip değildir malını över de över.!

Bir kimseyi görürsem ki; dirhemini ve dinarını sevmez.! Övülmekten hoşlanmaz, medh edilmeye gelmez.!

Bilirim ki o: İhlas sahibidir Hemen onu bırakır kaçarım.!
Onun ile aramı mümkün olduğu kadar açarım da açarım.!

Kalbi de dünya arzularına bağlı kaldığı müddet benimledir.!
İşte Ya Muhammed bu kimseler bana en çok itaat edenlerdir.!

Bilmez misin; mal sevgisi, büyük günahların en büyüğüdür.!
Nice Âdemoğulları şeytan olmazsa bile onun küçüğüdür.!

Benim yetmiş bin tane çocuğum var yetiştirmişimdir.!
Bunların her birini bir başka yere tayin etmişimdir.!

O her çocuğumla birlikte yetmiş bin tane şeytan vardır.!
Onların bir kısmını ulemaya gönderdim onlarla uğraşır.!

Bir kısmını blu çagina ermiş gençlere yolladım.!
Bir kısmını da, oğüt verip meşayiha saldım.!

Bir kısmını da, ihtiyar kadınlara musallat ettim.!
Ömrü bitmek üzere zaten imanını hapsettim.!

Gençlere gelince; aramızda hiçbir anlaşmazlık yoktur.!
Onlarla gayet iyi geçiniriz ortak yanımız çoktur.!

Çocuklarla bizimkiler, istedikleri gibi birlikte oynarlar.!
Küçüklükten alıştırıp, imanını zayıflatmaya başlarlar.!

Onlar, bunların yanına girer; halden hale sokarlar.!
Bir tepeden öbürüne, hep dolaştırıp bakarlar.!

Öyle bir hal alırlar ki; başlarlar,herhangi birine sövmeye.!
Nerede bir garip, güçsüz, zayıf var hiç sebepsiz dövmeye.!

İşte böylece, onlardan ihlası alırım huşu alamazlar.!
İhlassız kalırlar ama, bu hallerinin farkında olamazlar.!

Yalan bendendir ve ilk yalan söyleyen de benim.!
Her kim yalan söylerse o benim dostumdur ben o, o benim.!

Her kim yalan yere yemin ederse, o da benim sevgilimdir.!
Onun yeri ayrıdır herkesten, neredeyse benim dengimdir.!

Gıybet ve koğuculuğa gelince Onlar da, benim meyvelerim.!
Hiç bir şey yok eşsiz ziyafetim mahşere kadar şenliğim.!

O, her ne zaman ki, namaza kalkmak ister; tutarım.!
Ona vesvese veririm, az sonra der vakti kısarım.!

Henüz vakit var sen de meşgulsün, hele şimdilik işine bak.!
Sonra kılarsın kılamazsan kazası var keyfine bak.!

Böylece o: Vaktinin dışında namazını kılar bana katılır.!
Ve bu sebepten onun kıldığı namaz mahşerde yüzüne atılır.!

Der Bekar-i aldanma şeytana, vesvese verir aldatır.!
Mahkemeyi Kübra da cehennem ateşine balıklama daldırır..!