Şeytan Şiiri - Yavuz Özdemir

O zavallı bir şeytandı,
Yalnız kendine düşmandı,
Şeytan bir meleğe sevdalandı,
Sevdası da sevdaydı,
İyi göründü ve sevdi,
Şeytan durdu,
Şeytan sevdi,
Şeytan sustu,
Hep sustu,
Bu meleğin hoşuna gitti,
Ve bir gün oda sevdiğini söyledi,
Olmaz dedi yaşlı söğüt,
Melek dönüp söyledi,
Seviyor o beni ödettim üstelik,
Ona günahlarının bedelini,
Sanmam dönmez şeytanlığa geri,
Bunu herkes böyle duydu,
Böyle dinledi,
Aylar geldi,
Aylar geçti,
Şeytan sabretti verdiği sözden dönmedi,
O zavallı bir şeytandı,
Yalnız kendine düşmandı,
Ve bir gün melek onu aldattı,
Buna yalnız yaşlı söğüt tanıktı,
Ve birde şeytan,
Şeytan sustu,
Yürüdü, durdu,
Şeytan ağladı, güldü,
Aylar geldi,
Aylar geçmedi,
Geçmek bilmedi…
Şeytan sustu hep sustu,
Herkes onu günahkar,
Onu şeytan bildi,
Oysa artık ne şeytan şeytandı,
Nede melek melekti…