Şeytan Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Başa gelen bela, cehalet kulvarından süzülür
Çivisi çıkmış toplum, düştüğü hale üzülür.
Yutkunmakta zorlanan dil derdini anlatmaz
Sancılar oluk oluk çıkıp, can rahatlatmaz.
Sızısı derindir ah ile vah ile izaha gelmez
Çaresizce kıvranmanın şiddeti huzur vermez.

Hüküm bekleyen el, semaya açılır bil hak,
Titreyen gönül büyük arzuyla hukuka ilhak.
Ümit ederek dört elle sarıldığı yılanın
Isırması boş, hissi boş rahatlamayanın.
Hem bitkin hem Umutsuz, çare diz çökerken;
Eller arasında erir huzur, şafak sökerken.

Korkuya mahal olmaz gelmişse ecel kapıya
Bir nefeslik ruh durur mu çektiği kahrıyla.
Ve Hayal peşinde, ruhu hasta, elleri işe naz
Beklentilerinin bozgununda tarumar düzenbaz.
En sonunda Avuçlarını yalar düzenci sersefil,
Günah ufkunun ardında tuzaklar kuran serseri.