Şeytan Şiiri - Zülfiye Uçar

Sinsice sokulur insanın yanına,
Fısıldar insana kötülük namına,
Vurur insanı derinden zayıf anında,
Uzaklaştırır imandan ümitsiz anda.

Gözleri karartır dimağı kurcalar,
İmansız bedeni çepeçevre sarar,
Zavallı insan bir umut ışığı arar,
Aşk-u iman olmayan bedeni yakar.

Heva,nefis şeytanı kendine çeker,
Üçlü bir zincir kurup insanı mahveder,
Tuzaklar hazırlar kötülükler emreder,
İnsanlar önünde onu hep rezil eder.

Göze hoş gösterir insanları kandırır,
Çirkini güzel,kötüyü iyi sandırır,
İnsanın hayatını tuzaklara bandırır,
En sonunda insanı cehennemde yandırır.