Şeytan Şiiri - Murat Alpat

kaldırım aralarını toprakla doldurdum gözümün iliştiği her noktada,
bir kendi boşluklarımı yarım bıraktım gece nöbetlerinde
kuşların kanatlarında bir eksiklik salpa sarmış uçuşları
gönlümde bir burukluk, acı sarmış yüreğimi
kader iyi bilemiş kör bıçağını, tutunduğum dallar kırık
düşüyorum göz bebeklerinden
ninniler dinlemek isterdi ruhum
hayallerinden yarattığın konakların döşeklerinde
şimdi kabuslar görürüm
içimde melek bir şeytan...