Eskiden şeytan hiç görünmezdi.
Yediği,içtiği bilinmezdi.
Şimdi içimizde dolaşıyor.
Hepten insanlara dalaşıyor.
Şeytan türlü kılıkta görünür.
İnsan kılığına da bürünür.
Ruhani olan pek zarar vermez.
İnsani olan merhamet bilmez.
Şeytanın sayısı çoğaldı.
Yurdun her köşesine dağıldı.
Onlar büyük cesaret verirler.
Seni belaya sokup gülerler.
Bazıları uydu kör şeytana.
Kıydılar milyonlarca insana.
Çoğunu aç, sefil bıraktılar.
Nice muhtaç toplum yarattılar.
Şeytanın görevi ayrım yapmak.
Yapılan ayrımdan hisse kapmak.
Sakın bu oyuna gelmeyelim.
Şeytana hiç taviz vermeyelim.
Dostum sakın uyma kör şeytana.
Kıstırır seni büyük kapana.
Bir türlü çıkamam bu kapandan
Kopaman başa gelen beladan.
Kayıt Tarihi : 29.9.2021 09:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necmi Özyurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/29/seytan-145.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!