Seyret Şiiri - Ataberk Bayındır

Değil insan gördüğün, hayvan sürüsü!
Görünmeyeni bırak, gör asıl virüsü.
Genci yaşlısı, kör gözü hırsla bürülü;
Kalbi ruhu, "medeni" karanlıkla büyülü.

Şeref bizde nerde, kerhanede namus!
Akıl sürünür yerde, aydınımız angus!
Neydin bak eskide, nerde kutlu ulus?
Seyret de gör genç, var içinde yokuz.

Cesaret yalnız delide, ilim sırtında eşeğin.
Düşüyoruz, soytarısıyız habis denilerin.
Biraz daha davranmazsak terakki için;
Kesin tedennimiz, kalkın Allah için!

Çelik elinde köle idi, at üstünde hâkimdin;
Sen kölesin şimdi, elinde kafası çeliklerin.
Nereye gitti, o muhteşem medeniyetin?
Gökte yerinde, bak sen sukut ettin!

Evler kaleydi, oldu zindan.
Güç bizdeydi, döndü devran.
Böyle gitmemeli, bak nâdân!
Yetiş, çalış; kurtar bizi bataktan!