Seyraqif Coculu Şiirleri - Şair Seyraqif ...

DÜNYANIN VƏHDƏTİ

Yenə də cahillik baş alıb gedir,
Həyata baxışlar dəyişir indi.
Nadanlar meydanda alimlik edir,
Şər durub xeyirlə döyüşür indi.

EY AVROPA, AVROPA

Itimizi yalladıq,
Atımızı nalladıq.
Qalxıb sizə dərs verib,
Ultimatum yolladıq.

GƏL ÖZÜNƏ DÖNGİNƏN

Öz-özündən uzaqlaşıb yad oldun,
Vaxt yetişib, gəl özünə dönginən.
Göydən gələn nağıllara aldandın,
Içindəki xurafatı yenginən.

GÖYDƏN ENƏN QOÇ

Bir nağılı quraşdırıb,
Göydən qoçu endərdilər.
İsmayılın əvəzinə
İbrahimə göndərdilər.

HƏYAT MAHİYYƏTCƏ HEÇ DƏYİŞMƏDİ

Min oyun açdılar, min bir fənd ilə,
Insanın başına Tanrı dinləri.
Yaşatdılar güman ilə, zənd ilə,
Adəmdən başladı qara günləri.

İNSAN OLMAQ İSTƏYİRƏM

Hər zülmətə boyun əyən
Bəndə olmaq istəmirəm.
Min illərdir əsarətdə,
Daha qalmaq istəmirəm.

OYNADIRLAR

Ay mıənim hörmətli, əziz qardaşım,
Deyirsən ki, bizi saz oynadırlar.
Oynamaq həvəsi canımızdadır,
Ancaq insafsızlar az oynadırlar.

PROLETARLIQ AQİBƏTİM

Bu dünyada mən bir fərdəm,
Proletarlıq aqibətim.
Əməyimə güvənirəm,
Var hünərim, cəsarətim.

RUHUMUZUN ƏSİRİYİK

Yavaş-yavaş işğal edir,
Ərəb bizim ruhumuzu.
Öz qınında pasladırıq,
Idrak adlı oxumuzu.

ŞAİRİ İNCİTMƏYİN

Günahsız şairi çox incitməyin,
İncisə zamanın özü qarışar.
Həqiqət diz çökər, yalan yeriyər,
Dünyanın əyrisi, düzü qarışar.