Şeyma Ceylan Yüreği Şiiri - Ahmet Tevfik ...

Zulümden kaçan Iraklı’lar; otobüslerle,Kayseri'ye geldiler…İçlerinde nice Türkmenler, Türkmenler içinde nice dost yüzler vardı. Hepsini aynı yere aldık. Süryani sığınmacılarla beraber; toplayıp, çarptık, çıkardık...
Şeyma bir küçük, bir güzel, bir Türkmen kızıydı: Kerkük'ten gelmiş... Hasta, yorgun, bitap, benzi sapsarı... Başhekim Akif Şey görmüş, hastaneye aldırmış. Şeyma, sıcak yatak, sıcak aş, ilaç ve şefkat gördü…iyileşti. Hastaneden çıkardık. Kuşçu Dağları'nı aşarak kampa götürüyorken, ailesi İstanbul’ daki yakınlarına gitmek için kamptan ayrılmış Kayseri'ye geliyordu. Kuşçu Dağları'nda karşılaştılar, sarıldılar, öpüştüler... Onları sessiz sedasız İstanbul'a uğurladık.

Şeyma bir ceylandır Kuşçu Dağı'nda
Ürkek... yorgun, bitap; Kerkük'ten sekmiş.
Ne tuhaf; dert bitmez yar kucağında
Yürekteki sızı Kerkük demekmiş...

Bir gece rüyalar ateş kanar ya
Boncuk boncuk terle uyanır insan!
Yağan kurşunlardı şakaklara dün
Hayaller tutuşur o günü ansan...

Bizde ekmek, nimet! .. dosta bölünür
Vefa, sabır, şükran nar çiçekleri....
Nur bir tebessümdür, tende görünür
İman, öbek öbek kar çiçekleri...

Gördüm, bildim, duydum; burda baykuşlar
Viran olmuş gönüllerin bekçisi
Gönül, gönül olsa şu kara taşlar
Ekmeğin, kaymağın, balın Türkçesi! ..,

'Sahralarda taşlar, taşda karınca
Hepsi hepsi nazarında Rabbimin!
Ne mümkün zulm ile abad olunsun;
Yankısı olmasın kırık kalbimin! ..”

Şeyma bir ceylandır, Kuşçu Dağı'nda
Ürkek... yorgun, bitap; Kerkük'ten sekmiş.
Ne tuhaf; dert bitmez yar kucağında
Yürekteki sızı Kerkük demekmiş...