Seyit Cafer Tayyar Arvas, 1997 yılında Van'da dünyaya gelmiştir. Selçuk Üniversitesi Gazetecilik ve Halkla İlişkiler lisans eğitimini almışıtr. Çeşitli gazete ve dergilerde çalışmıştır. Kamu personeli olarak çalışma hayatına devam etmektedir.
Ölüp gideceğimiz bir dünyanın
Endişesini yükleniyoruz
Neden?
Birilerinin kahkahası bol ve saydam
inancımız tüylerimizi ürpertiyor.
Sürekli muhalif olmak yoruyor
Sonbahar da bile ölmeye direnen cırcır böcekleriyle,
aynı masada oturuyoruz şimdi.
Aynı bankta müstesna bakışlar atıyoruz ve direniyoruz.
Kaldırımların incitilmediği bir gölgede, bilge şarkılar söylüyoruz.
Gençtim ve ne yazık ki henüz ortasında bile değildim ömrümün.
Mızrak gibi sivriydi kelimeler ve onlarada yer açtık soframızda.
"Vurulan tüm kuşların anısına,
kimse kuşları vurmasa..."
İkrar edip yağmurun altında diz üstü
ellerini göğe açmış ne gelirse katından,
katından muhtacım her hayra diye
Tebessüm kıyamına bir davet değildir bu şiir.
-teessüf ederim.
Dayanabilirsek hicvi övgülere düşmeyeceğiz.
Hayatınız dönence de bir hapis maverasıysa.
Konuşmama hakkınızı kullanmanızı rica edeceğiz.
Çiçekleri öldürmeyecekseniz size saygı gösterebiliriz.
Gövdesine iki hançer takılan ve kanayan geceye.
Ayın utangaç bir gizine takılı kalan ruhum
İnceldiği yerden kopan ve kopmaya mahkum olan o urgan.
Sevinelim öyleyse ey ahali idam gerçekleşmedi.
Zamanın ince bir su gibi aktığı
Sadece secdenin karda bıraktığı izleri takip eden ruhum var.
Oturdu karşısına bir şairin,aynadan yapılma bir ruh.
Ve şair gördüklerini anlattı, veba kuşlarının şahitliğinde.
Mistik bir istidadır;
Girdi mezarına, düş kırıklıklarından bir mahzene.
Kargalar üşüşmüştür gözlerini ve beynini diktiği bir ağaç leşine.
Fikirler buzdan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!