Kalbim kalemim oldu, sevdam kağıt,
Üzerine hicranımı yazdım,
Gözyaşlarımla süsledim,
Belki özlemişsindir diye,
Tenimin kokusuyla parfümledim,
Ama özleyen benmişim,
Seni görmeden geçen her anım
Gecem, gündüzüm her sabahım
Sana vurulmuşsam
Bu mu benim kabahatim…
Açmadı bir gonca gülüm
Yusuf gibi kuyuda
Yunus gibi hep yollarda
Eyüp gibi hep sabırla
Hasretime hasret ekledim
Dûalarım hep sana, hep sana anneciğim...
Ah Gençliğim Ah
Bilemezdim o günleri arayacağımı
Her şeye boş vermişliğin kaygısızlığında
Avare, avare dolaşıp
Senin uğruna iflas etti
Seni anlamak isterken
Akıl denen tek sermayem
Ama kalbimi kazandım
Ve bir gerçeği öğrendim
Gece karası gözlerinde yolculuk ederken
Şimşekler çakıyor yüreğime
Bir şeyler eriyor
Bana bir hal oluyor
Adını koyamıyorum
Yağacak aşk yağmurundan korkup
Hayat zordur
Sorumluluklar bindi mi omuzlarına
Tartmak zor gelir insana
Sen yine de yılma
Anasın sen unutma
Baharlara küskün gönlümde açan güz gülüydün,
Senden önce hayata küs gibiydim,
Güldün umudum oldun,
Ağladın hüznüm,
Ben seni kaybetme korkusundan,
Sevgimi bile söyleyemedim güz gülüm...
Kaderim yazılırken daha,
Sen yazılmamışsın bana,
Bakma öyle sitemli bakma,
Ellerin ellerime,
Gözlerin gözlerime,
Ne yapayım ki;
Sevdiğine aşkını itiraf etmek keşke kolay olsaydı keşke
Büsbütün kaybetmekten korkuyorum
Her gördüğümde sarhoş olduğum gözleri
Bir daha göremezsem ya
Herşeyimsin, dünüm bugünüm yarınlarımsın
Yarınlarımı da yakma ne olur dediğimde anlaşılamazsam ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!