Can tutuşur Canan ile, Cümle Alem dalar seyre,
Var sen yor bu işi hayra, Ben ki kul olmaya geldim
Yer ile gök ki ayrışır, Bu işle akıl karışır,
Alem birbirin soruşur, Ben ki iz olmaya geldim
Zevk ile sefa olmaya, Boş gönl’e sevda dolmaya,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta